Hvað viltu gera?

Þorsteinn Einarsson

 

Þú ert með eina lykilinn í vasanum.

Og þú ein getur hleypt mér út úr bílskúrnum.

Og hvað viltu gera?

Hvar á ég að vera?

 

Þú stjórnar þessu sjóvi með fingrunum.

Segðu bara orðin með vörunum.

Og ég mun hlera -

hvað þú ert að segja.

 

Ég nenni ekki að dvelja í smáatriðunum.

Heldur hafa yfirsýn á heildarmyndunum.

Og opinbera -

almennilega.

 

Og hvað viltu gera?

Og hvað viltu gera?

Hvað viltu gera?

 

Ég hef kannað þessa sýslu þvera og endilanga.

Út á hvert sker og alla tanga.

Loksins fundið það -

sem ég leitaði að.
 

Einmitt þessa tilfinningu hef ég reynt að fanga.

Og núna finnst mér eins og að það muni ganga.

 

Ég held ég megi það.

Ég ætla að leyfa mér það.

 

Já það vil ég gera.

Það vil ég gera.

Það vil ég gera.

 

Allt er eitt

Þorsteinn Einarsson

 

Þú ert ég og ég er þú

engin brögð aðeins trú

afar ljúf er sagan sú

og segja vil ég hana nú

 

Þetta er fallegt ferðalag

við ferðumst jafnt um nótt sem dag

það er okkar þjóð í hag

þá við syngjum fagurt lag

 

Yfir fjöll og firnindi

ferðumst við í nóttinni

krunkar hrafn í kyrrðinni

kyrjar einn í hlíðinni

 

Eitt er allt og allt er eitt

á einni nóttu allt er breytt

nú ég efast ekki neitt

allt það hefur þú mér veitt

 

Græðgin

Þorsteinn Einarsson / Einar Georg Einarsson

 

Kerling ein gömul sem kunni að spá

karlana blekkti og notaði þá

hún tjáði þeim mest sem borguðu best

og hjá sumum sá

sjúka valdaþrá

einnig fúlgur fjár

frægð sem hrein og klár glæddi gleðitár

 

Efnisleg gæði með tæki og tól

taka menn fram yfir stjörnur og sól

safna þeir auði en sálin er dauð

telja ennþá að

áfram reddist það

græðgin grimm og hörð

gildi hér á jörð hæfi sinni hjörð

 

Samt virðist einsýnt að auður og völd

uppskera kvíða í þjónustugjöld

þeim líður verst sem að mammonast mest

ann mjög sjálfum sér

siðblindingjaher

græðir fúlgur fjár

fær svo magasár, andast gugginn grár

​
 

Blikaðu stjarna

Þorsteinn Einarsson

 

Á þinn fund

ég held þegar nóttin er dimm

myrkrið svart

nem ég vart

 

Hvað er það?

sem hjarta mitt þráir svo heitt

komdu hér

segðu mér

 

Blikaðu stjarna

stjarna skær

megi bjarmi þinn lýsa þeim

og frá illu varna

stjarna kær

sem að rata inn á veginn þinn

á veginn þinn

 

Þina leið

þú ferð og ég veit að hún er

ætluð öðrum

en mér

 

Blikaðu stjarna

stjarna skær

megi bjarmi þinn lýsa þeim

og frá illu varna

stjarna kær

sem að rata inn á veginn þinn

á veginn þinn

 

Aðeins eitt kyn

Þorsteinn Einarsson

 

Sóin gyllir grund og mar

geislum baðar löndin.

Jafnt um allar álfurnar

öldu kyssir ströndin.

 

Allir eiga skilið skjól

skúrum frá og vindum.

Hver sem okkur heiminn fól

hlífir öllum myndum.

 

Það er aðeins eitt kyn

og það er mannkynið.

​

​

Hættur að anda

Sigurður Guðmundsson

 

Það er tiltölulega hlýtt.

Er eitthvað tapað? Er eitthvað títt?

Sem í andvökudraumi ég er -

ekki ýta við mér.

 

Ég lenti illa og öllum brá.

Vart þó var þetta sjón að sjá.

Inn í þoku og út í mó.

Klukka í höfðinu sló.

 

En sem ég geysist til glitrandi stranda

geymir þú önd minna anda.

Hvíli nú hönd minna handa.

Aðeins eitt ég man.

 

Ekkert mér orkar að granda.

Og þótt ég sé hættur að anda.

Þá mundu að allt sem ég var með þér -

ég þakka það.

 

En nú er allt orðið gott sem nýtt.

Grösin vaxin og vorið hlýtt.

Þó er eins og eitthvað vanti á -

bara örlítið smá.

 

Þó ég svífi til silfraðra landa

geymir þú önd minna anda.

Hvíli nú hönd minna handa.

Aðeins eitt ég man.

 

Ekkert mér orkar að granda.

Og þótt ég sé hættur að anda.

Þá mundu að allt sem ég var með þér -

ég þakka það.

 

Ég svíf nú til silfraðra landa -

ó ó.

Hvíli nú hönd minna handa.

Aðeins eitt ég man.

 

Því ekkert mér orkar að granda.

Og þótt ég sé hættur að anda.

Mundu að allt sem ég var með þér -

ég þakka það.

 

Ó já ég þakka það.