top of page
Ferðasót.jpg

Ferðasót

 

Leiðin okkar allra

Visa úr Álftamýri

Hafið

Ferðasót

Nú er lag

Þú veist í hjarta þér

Úr varabálki

Spor

Vagga Vagga

Sálmur Boeves

Hjálmar

Sigurður Halldór Guðmundsson
Þorsteinn Einarsson
Guðmundur Kristinn Jónsson
Nils Olof Törnqvist
Mikael Svensson
Petter Winnberg



 

Hljóðritað dagana 2. til 9. september 2007 í Hljóðrita. 
Þú veist í hjarta þér var hljóðritað 14. mars 2007 í Hljóðrita.
Vagga Vagga var hljóðritað í Heitapottinum haustið 2006

Upptökur og hljóðblöndun:
Guðmunur Kristinn Jónsson, Sigurður Halldór Guðmundsson og Styrmir Hauksson 

Tónjöfnun:
Styrmir Hauksson

Teikning á umslagi:
Þorsteinn Einarsson

Hönnun og útlit:
Páll Ólafsson

 

​Útgáfuár 2007​
 

Leiðin okkar allra

Þorsteinn Einarsson

Texti: Einar Georg Einarsson

Ég ætla mér út að halda

örlögin valda því

mörgum á ég greiða að gjalda

það er gömul saga og ný

guð einn veit hvert leið mín liggur

lífið svo flókið er

oft ég er í hjarta hryggur

en harka samt af mér

eitt lítið knús elsku mamma

áður en ég fer

nú er ég kominn til að kveðja

ég kem aldrei framar hér

er mánaljósið fegrar fjöllin

ég feta veginn minn

dyrnar opnar draumahöllin

og dregur mig þar inn

ég þakkir sendi, sendi öllum

þetta er kveðjan mín

ég mun ganga á þessum vegi

uns lífsins dagur dvín.

 

Vísa úr Álftamýri

Þorsteinn Einarsson

Þú sem átt engan að ekki öruggan stað

eða sæng til að hlýja þér í

þú sem misst hefur allt út í náttmyrkrið kalt

ert þú borinn og vistaður því

ef þú átt engan aur ert þú örlítill maur

luktum augum vors yfirvalds í

því að svefndrukkin þjóð fagnar sjálfstæði óð

og allt siðferði brátt fyrir bí

þetta myrkranna afl mannar hættulegt tafl

og þar mennirnir falla eins og strá

þar sem allt snýst um að setja tölur á blað

og þá sitja menn fúlgunum á

af því sem þú hefur er það sem þú gefur

nákvæmlega það sem þú munt fá

engin spurning um trú þetta er lögmál og þú

getur alls ekki komist því hjá.

 

Hafið

Sigríður Eyþórsdóttir / Þorsteinn Einarsson

Regnið það fellur

í jörðina skellur

rennur í eitt

rennur í eitt

náttdöggin glitrar á blómunum

himnarnir breiða úr sér á túnunum

eldarnir brenna í hjörtunum

mennirnir vakna af svefninum

skýjaborg myndast á himnunum

dropafjöld fellur úr skýjunum

lækirnir renna af fjöllunum

droparnir týnast í fjöldanum

því vil ég vera eins og vatnið.

 

Ferðasót

Þorsteinn Einarsson

Einn ég reika um aftanbil

ákaft á mig leita

hugsanir sem heyra til

hærri tíðni sveita

í fjarska fjöllin himinhá

fagran dalinn prýða

læt ég tímann líða hjá

lengi mun ég bíða

hér er gott að gista í nótt

göngustaf minn hvíla

þar sem ríkir húmið hljótt

ég hlusta á vindinn ýla

tíðkast græðgi gífurleg

gengið allt úr skorðum

ég vil ganga annan veg

er völva kvað um forðum

halda vil ég heim á leið

hugleiða á tindi

afl það hrindir allri neyð

eykur vorsins yndi.

 

Nú er lag

Þorsteinn Einarsson

Út við sjónarrönd leynist gullin strönd

og þar kýs ég oft að dvelja

þar er kyrrð og ró út við lygnan sjó

og þar á ég lítinn kofa

sumardægrin löng ég hlýði á fagran söng

sem þar berst mér oft til eyrna

allir una við hreina loftslagið

engin þörf á því að menga

fólk hér kann sér hóf ekkert græðgikóf

hér er kappnóg fyrir alla

ef þú sérð inná við inná annað svið

munt þú heyra sönginn fagra

nú er lag nú er lag

kveikjum nýja elda kveikjum þá í dag.

Þú veist í hjarta þér

Þorsteinn Valdimarsson

Þú veist í hjarta þér

kvað vindurinn

að vegur drottnarans

er ekki þinn

heldur þar sem gróandaþytur fer

og menn þerra svitann af enni sér

og tár af kinn

þú veist í hjarta þér

kvað vindurinn

að varnarblekkingin

er dauði þinn

engin vopnaþjóð er að vísu frjáls, og að vanda sker hún sig fyrr á háls

en óvin sinn

þú veist í hjarta þér

kvað vindurinn

að vald og ríki´er ekki

manngrúinn

hvað þarf stóra þjóð til að segja satt

til að sólarljóð hennar ómi glatt

í himininn?

 

Úr varabálki

Þorsteinn Einarsson við gamalt íslenskt ljóð

Án kærleika er vonin veik

völt og reikul trúin

líkt sem eik af elli bleik

elds til kveikju búin

hvar sem leið þín liggur hér

lífs meðan eyðir degi

æðstan heiður álít þér

öðrum greiða vegi

synjaðu snauðum síst um brauð

sért ótrauður gjafa

það eru gauð sem neita í nauð

nokkurn auð þó hafa

sérhvern styð með sæmd og trú

sem þú lið mátt færa

gakk á snið við það sem þú

þarft ei við að hræra

sína hver einn byrði ber

böl þá sker sem líða

gefið hér ei öllum er

auðnu sér að smíða.

 

Spor

Þorsteinn Einarsson

Vertu sæll kæri vinur ég kveð þig nú

með sorg í hjarta og tár á kinn

þótt fenni í sporin þín þá lifir lag þitt enn

þú löngum spannst þín draumaljóð

á hverjum morgni rís sólin

og stafar geislum inn til mín

hún lýsir upp daginn

og þerrar öll mín tár

breiðir úr sér um bæinn

og heilar öll mín sár

þó að nóttin klæðist myrkri

sem móðir dagsins hún þér ann

og þegar skuggar leita á þig

kæri vinur mundu að

á hverjum morgni rís sólin

og stafar geislum inn til þín

hún lýsir upp daginn

og þerrar öll þín tár

breiðir úr sér um bæinn

og heilar öll þin sár.

 

Vagga vagga

Þorsteinn Einarsson / Einar Georg Einarsson

Vagga vagga

vagga mér í nótt

vagga vagga

vektu nýjan þrótt

þú kannt að sefa sorgir

sofnar borgin vært og rótt

rugga rugga

rugga mér í blund

rugga rugga

rökkrið felur sund

þín hönd er góð og gjöful

gleður hressir særða lund

vagga vagga

vaktu yfir mér

vagga vagga

vertu altaf hér

þú kannt að kynda elda

kyrrlát nóttin fögur er.

 

Boeves Psalm

Lars Hollmer

bottom of page