Leiðin okkar allra

Þorsteinn Einarsson

​

Texti: Einar Georg Einarsson

Ég ætla mér út að halda

örlögin valda því

mörgum á ég greiða að gjalda

það er gömul saga og ný

guð einn veit hvert leið mín liggur

lífið svo flókið er

oft ég er í hjarta hryggur

en harka samt af mér

eitt lítið knús elsku mamma

áður en ég fer

nú er ég kominn til að kveðja

ég kem aldrei framar hér

er mánaljósið fegrar fjöllin

ég feta veginn minn

dyrnar opnar draumahöllin

og dregur mig þar inn

ég þakkir sendi, sendi öllum

þetta er kveðjan mín

ég mun ganga á þessum vegi

uns lífsins dagur dvín.

 

​

Vísa úr Álftamýri

Þorsteinn Einarsson

​

Þú sem átt engan að ekki öruggan stað

eða sæng til að hlýja þér í

þú sem misst hefur allt út í náttmyrkrið kalt

ert þú borinn og vistaður því

ef þú átt engan aur ert þú örlítill maur

luktum augum vors yfirvalds í

því að svefndrukkin þjóð fagnar sjálfstæði óð

og allt siðferði brátt fyrir bí

þetta myrkranna afl mannar hættulegt tafl

og þar mennirnir falla eins og strá

þar sem allt snýst um að setja tölur á blað

og þá sitja menn fúlgunum á

af því sem þú hefur er það sem þú gefur

nákvæmlega það sem þú munt fá

engin spurning um trú þetta er lögmál og þú

getur alls ekki komist því hjá.

 

​

Hafið

Sigríður Eyþórsdóttir / Þorsteinn Einarsson

​

Regnið það fellur

í jörðina skellur

rennur í eitt

rennur í eitt

náttdöggin glitrar á blómunum

himnarnir breiða úr sér á túnunum

eldarnir brenna í hjörtunum

mennirnir vakna af svefninum

skýjaborg myndast á himnunum

dropafjöld fellur úr skýjunum

lækirnir renna af fjöllunum

droparnir týnast í fjöldanum

því vil ég vera eins og vatnið.

 

​

Ferðasót

Þorsteinn Einarsson

Einn ég reika um aftanbil

ákaft á mig leita

hugsanir sem heyra til

hærri tíðni sveita

í fjarska fjöllin himinhá

fagran dalinn prýða

læt ég tímann líða hjá

lengi mun ég bíða

hér er gott að gista í nótt

göngustaf minn hvíla

þar sem ríkir húmið hljótt

ég hlusta á vindinn ýla

tíðkast græðgi gífurleg

gengið allt úr skorðum

ég vil ganga annan veg

er völva kvað um forðum

halda vil ég heim á leið

hugleiða á tindi

afl það hrindir allri neyð

eykur vorsins yndi.

 

Nú er lag

Þorsteinn Einarsson

Út við sjónarrönd leynist gullin strönd

og þar kýs ég oft að dvelja

þar er kyrrð og ró út við lygnan sjó

og þar á ég lítinn kofa

sumardægrin löng ég hlýði á fagran söng

sem þar berst mér oft til eyrna

allir una við hreina loftslagið

engin þörf á því að menga

fólk hér kann sér hóf ekkert græðgikóf

hér er kappnóg fyrir alla

ef þú sérð inná við inná annað svið

munt þú heyra sönginn fagra

nú er lag nú er lag

kveikjum nýja elda kveikjum þá í dag.