Í gegnum móðuna

Þorsteinn Einarsson

Ef að ég legg aftur augun,

þá munt þú sjá hver ég er.

Þá munt þú átta þig á því,

allt sem ég á gef ég þér.

Við höfum tapað áttum,

við erum týnd í þessum byl.

Ég breiði snjó yfir þig,

allt sem ég hef gef ég þér.

Ég mun aldrei gleyma,

þú varst mitt skjól.

Í gegnum móðuna sé ég mikil undur

eins og ég sé fyrstur í gegnum þokuna.

Ég reyni að kalla á þig, og þú snýrð þér við

í því eitthvað brestur og ég skýst inn á annað svið.

Óðar þó ég gleymi

Sigurður Guðmundsson

Mér er öllum ólokið enn.               

                                                        Öllu lokið læsum við senn

Árla vakna vinnandi menn

                                                        löngum fingri fikra ég enn

Öllu minna mæli ég þó

                                                        mælti skelkur maður og hló

Maður fær á endanum nóg

Þitt er valið – verkefnið stórt

                                                        Vaktu ei því húmið er hljótt

Velur enginn stað sinn í nótt

                                                        harla óvær tekurðu sótt

Þú skalt heim halda í bráð

                                                        heimskur sá, hægstur í lágð

Heimi léðust ljúkandi ráð

Aldrei mun það auðnast mér

að enda þessa þraut

óðar þó ég gleymi þér

þá gakktu vina á braut

Vott er veður – vot eru tár

                                                        Vont er eitt það æpandi sár

Mér skal ætla mörghundruð ár

                                                        meir en nokkuð – nokkru er skár            

Skildi reynast – réttara sagt

                                                        Reynir mælir - meldir svo akkt

Reikul orð orka skakkt

Því skal maður meina vel

og muna aðra stund

glaður þó ég gleymi þér

þú gæska, vonarsprund.

Skyldi manni merjast það að

meika næsta haust

góða skal ég geyma þig

já meta skal ég meir en þig

það mesta gæfumerkisstig

gleymméreyalaust.

​
 

Borð fyrir tvo

Sigurður Guðmundsson / Bragi Valdimar Skúlason

Ég býð þér ekki margt,

þú mátt samt eiga það – litla sem ég hef.

Ég glaður gef, þetta smáræði.

Ég gef þér sjaldan hrós,

samt er ég heillaður – af flestu sem að þér snýr.

En í mér býr – ónóg af áræði.

Ég býð þér sjaldnast út

og oftast gríp ég með – einnota tökumat.

En ekki í kvöld,

kvöldið fer á söguspjöld.

Ég á borð fyrir tvo

til að bjóða þér að.

Borð fyrir tvo

Hvernig líst þér á það?

Borð fyrir tvo

er það ekk' eitthvað?

Ég á borð fyrir tvo – við skulum nýta okkur það.

Ég býð þér aldrei upp

þó svo ég eigi til að stíga fáein spor

mig skortir þor – ég hangi á bláþræði.

Ég býð þér ekki margt

þú mátt samt hirða það – litla sem ég á

Og taka mér

um það bil eins og ég er.

Ég á borð fyrir tvo

til að bjóða þér að.

Borð fyrir tvo

Hvernig líst þér á það?

Og þetta borð fyrir tvo

er það ekk' eitthvað?

Ég á borð fyrir tvo – við skulum setjast við það.

Ég á borð fyrir tvo

á ágætum stað.

Borð fyrir tvo

Hvernig líkar þér það?

Borð fyrir tvo

og ég veit ekki hvað og hvað.

Ég á borð fyrir tvo – við skulum setjast þar að.

​
 

Órar

Þorsteinn Einarsson

Ég hafði um það óra

og hef eflaust enn

að hún myndi tóra

og eflast í senn

en oft er það snúið

og snærið er þvalt

og nú er það búið

svo blessaða kalt

en ef þú hefur ráð

þá láttu mig vita af því

og ég geri það allt sem þú mælir um

það er svo sem ekkert

annað ég veit

og svo að það tíðkast

í borg og í sveit

ef það er skoðað

og vel er að gætt

þá vildi ég gjarnan

með þér getað snætt

og ef þú hefur ráð

þá láttu mig vita af því

og ég geri það allt sem þú mælir um

​